توماج طاهباز از سال ۱۳۸۴ با رادیوفردا و وب‌سایت آن همکاری می‌کرد. او از سال ۱۳۹۰ در جنوب، جنوب‌شرقی و شرق آسیا به فعالیت خبری و عکاسی مشغول است.
ققنوس نماد سرزمین کره است. امپراتوری چین در زمان نفوذش بر سرزمین کره، به پادشاهان آن کشور اجازه نمی‌داد از اژد‌ها، مهم‌ترین نماد در شرق آسیا، استفاده کنند. اما همین نماد تحمیل شده، با گذشت صد‌ها سال، امروزه نمایانگر حقیقی سرزمین نه چندان بزرگ کره جنوبی‌است.
می‌گوید اسمم «مایا» ست. می‌پرسم این اسم واقعی توست؟ می‌خندد. پشت پرده‌ای نشسته که اتاقش را از راهرویی بلند جدا می‌کند. دوربینم را در می‌آورم و عکسی می‌گیرم. صورتش را پنهان می‌کند و با دلخوری می‌گوید که عکس نگیرم. همان یک عکس را به او نشان می‌دهم. می‌پرسم می‌توانم از این استفاده کنم. دوباره می‌خندد. می‌گوید همین یکی.
زمانی که وارد این شهر شدم، مقام‌ها خود را برای پذیرایی از محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، آماده می‌کردند و زمانی که از این شهر خارج می‌شدم، کنار دفتر حزب حاکم بمبی ترکید که چندین پلیس را مجروح کرد. در این بین هم تقریباً هر روز خبری از آن در رسانه‌های جهانی بازتاب می‌یافت.
جامعه ایران‌شناسان اروپا هر چهار سال یک بار کنفرانس بزرگی را در یکی از شهرهای اروپایی برگزار می‌کند و دانشگاه یاگلونی در شهر کراکوف لهستان امسال در دومین هفته ماه سپتامبر میزبان این این رویداد فرهنگی بود.
تازه جنگ دو کره شروع شده بود. دو ابرقدرت خارج از مرزهای خود در برابر هم صف کشیده بودند. دیگر همه می‌دانستند که سال‌های پیش رو، سال‌های رقابت کمونیسم روسی و دموکراسی آمریکایی است. همین روزها بود که از رادیوی بزرگ و ترانزیستوری خانواده اشتپانک در پراگ، صدای گوینده ناشناسی در بالا و پایین رفتن امواج شنیده شد: اخبار را از اروپای آزاد می‌شنوید.
فرصتی که جام جهانی ایجاد کرد تا «خلق کره» را جور دیگری ببینیم، کوتاه بود و آن هم در میان انواع شایعات و خبرها و بازی‌های تبلیغاتی و طعنه‌های مفسران ورزشی گم شد و دوباره کسی درنگی نکرد تا از مردم کره شمالی بگوید نه از «خلق» صاحب بمب اتم.
در شرایطی که خبر بازداشت یا در زندان ماندن کسی نه تنها توسط سازوکارهای امنیتی اعلام نمی‌شود، اما گاه خود زندانیان هم تمایلی به اعلام آن ندارند و اطلاعات دقیقی از خود بازداشت‌گاه‌ها، مخفی و آشکار، نیز در دست نیست، کار خبر رسانی سخت می‌شود.
هفتاد سال از قتل‌عام بیش از بیست هزار تن از نخبگان لهستانی به دست شوروی در جنگل‌های کاتین می‌گذرد. روسیه هنوز تمام آرشیو مربوط به این قتل‌عام را نگشوده است. کاتین تا سال ۱۹۹۰ در روسیه و کشورهای کمونیستی نامی «مگو» بود و نوشتن از واقعیت‌هایی که گذشت، در بلوک شرق به بازداشت و زندان می‌انجامید.
آنها سرخ‌پوش‌اند؛ زیر نگاه انبوه جهانگردانی که هر روز و هر هفته از این شهر بزرگ آسیایی می‌گذرند، زیر نگاه ارتشی که در خیابان‌ها مستقر می‌شوند. بانکوک، پایتخت تایلند، این روزها، دوباره شهر سرخ‌هاست.
با گذشت زمان بر تعداد مسئولان امنیتی و حکومتی ایران که کشته شدن معترضان را به عوامل مشکوک نسبت می‌دهند افزوده می‌شود. در برخی موارد، در حالی که پیشتر مقام‌های امنیتی مسئولیت برخی از تیراندازی‌ها به سوی معترضان را برعهده گرفته بودند، با گذشت زمان برخی از همان موارد را نیز تکذیب یا رد کرده‌اند. این موضوع در مورد انبوه فیلم‌هایی که در وب‌سایت‌های اجتماعی منتشر می‌شود نیز صدق می‌کند. فیلم‌هایی که کشته شدن معترضان را نشان می‌دهد یا «وجودشان» به طور کلی رد شده یا «جعلی» نامیده شده‌اند. تنها چیزی که هنوز به وضوح رد نشده و بر آن شک و شبهه‌ای وارد نشده است، اصل کشته شدن معترضان است.
«خشونت»، «دفاع»، «خویشتن‌داری». واژگانی که با آغاز موج اعتراض‌ها در ایران در روزها و ماه‌های گذشته بارها درباره آن بحث شده و تحلیل و نظر نوشته شده است. اما رخدادهای روز عاشورا، خشونت، «جنبش عاری از خشونت» و بحث‌های مربوط به آن را وارد مرحله جدیدی کرده است. این را نه تنها در میان نوشته‌ها و نظرهای تحلیلگران که حتی در بحث‌ها و حاشیه‌نویسی‌های شبکه‌های اجتماعی مانند فیس بوک هم می‌توان دید. و کم نیستند تحلیلگرانی که معتقدند این بحث نو که ریشه‌‌ای کهن دارد، افق و آینده جنبش اعتراضی ایران را روشن خواهد کرد...
یک ماه راه‌پیمایی، اعتراض و شعار. تجربه‌ای جدید در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران؛ از جنبش «فیس‌بوکی» و «توئیتری» گرفته تا آهنگ و ترانه از گوشه و کنار دنیا برای اعلام همبستگی با معترضان ایرانی. شعارهای تازه و شعارهای کهنه‌ای که دوباره زنده شدند. این گزارش با استفاده از فیلم وصداهایی که در شبکه‌های اجتماعی، یوتیوب و خود رادیو فردا وجود دارد، نگاهی به شعارها و صداهایی دارد که در این یک ماه در خیابان‌های تهران شنیده شد.
به سلول مجزايی می رود، غذای بهتری می گيرد، اين آخرين شب. جلوی فرار هيچ ساعت و دقيقه ای را نمی توان گرفت. غذای بهتر و رختخواب راحت تر، اگر بشود خورد، اگر بشود خوابيد. صبح نيمه روشن نيمه تاريک، صدای پا از پشت در سلول شنيده می شود، تعداد ضربان قلب بيشتر می شود، نفس ها به شماره می افتند، چشم ها به دنبال نگاهی است که در آن ترحمی بتوان يافت، پاها به سختی حرکت می کنند، به سختی از راهرو تا کنار صندلی چوبی . گردن ناگهان کشيده می شود، ستون فقرات قطع می شوند، پاها بدون اراده حرکت می کنند، چشم ها بدون اراده از حدقه در می آيند، پاها به دنبال زمينی می گردنند که به آن متصل شوند، ولی ديگر زمينی در کار نيست.
<p>روزنامه ای لهستانی گزارش داد «مجاهدین خلق»، با پرداخت هزینه های سفر، گروهی از دانشجویان لهستانی را برای حضور در تظاهراتی، به پاریس فرستاده است.</p>
پس از شش ماه بن بست سیاسی ناشی از انتخاب نشدن رییس جمهوری در لبنان، درگیری های مسلحانه گروهی و حزبی که آن کشور را تا مرز جنگ داخلی پیش برد، بالاخره سکان رهبری دولت آن کشور به دست میشل سلیمان داده شد.
حميد همان اول صبح كه از خواب بيدار شد، كمى احساس ناخوشى مى كرد؛ شايد به خاطر هواى داغ و شرجى بندر عباس بود. ولى خوب دست كم مشهد، جايى كه تا چند ساعت ديگر هواپيماى مسافربرى كه حميد بليتش را خريده بود در آن فرود مى آمد، نه اين قدر گرم بود نه اين قدر شرجى. سوار هواپيما كه شد، هنوز كمى سرش درد مى كرد. بيشتر مسافران، با چهره هاى خندان - پيرترها كمى مضطرب از پرواز، بچه ترها مشغول سر و صدا - روى صندلى ها خود نشسته بودند. بيشتر مسافران زائر بودند، يا حداقل حميد اين طور فكر مى كرد. توپولوف روسى، با سر و صداى زياد از باند فرودگاه بندر عباس بلند شد. حميد كم كم خوابش گرفت. هيچ كس ديگر نمى داند چه خوابى ديد، يا درچه فكرى بود. وقتى با صداى مسافران وحشتزده از خواب بيدار شد، جيغ مسافر كنار دستى آخرى صدايى بود كه شنيد. ... آخرين صدا در آخرين پرواز در آخرين لحضه زندگيش. هواپيما در آتش مى سوخت.
هر ساله هم بر تعداد نوجوانان و کودکانی که مجبور به تن فروشی می شوند، هم بر کسانی که از آن ها استفاده جنسی می کنند -و با وجود مجازات های سختی که برای متجاوزان در نظر گرفته شده است- هم بر تعداد تجاوز به کودکان افزوده می شود. اما بعضی از قربانیان سکوت را آرام آرام می شکنند.
<p> <span>مدیر کل نهاد کتابخانه های عمومی ایران، اعلام کرده است که به زودی کتاب های منفی، که در گذشته به کتابخانه های عمومی راه یافته بودند از سراسر کشور جمع می شوند.</span> </p>
در حالی که آمريکا و متحدان غربی اش از صدور قطعنامه استقبال کرده اند و آن را حاوی پيامی روشن به تهران خوانده اند، وزارت امور خارجه چين تصريح کرده که هدف اين تحريم ها، تنبيه جمهوری اسلامی ايران نيست. بيانيه دولت چين می گويد که اين تحريم ها، مردم ايران را هدف قرار نداده است. اما به راستی رويکرد شورای امنيت در تحريم ايران چگونه است و اهميت چنين تحريم هايی در چيست؟ سعيد محمودی، استاد حقوق بين الملل و تحليلگر مسائل ايران در استکهلم، به پرسش هايی از اين دست پاسخ می دهد:
<p> <span>محمود احمدی نژاد، در یک سفر تاریخی برای نخستین بار به عنوان رییس جمهوری اسلامی به عراق رفته است. </span> </p>
بیشتر
