حسین علیزاده دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی در فنلاند است که پس از شکلگیری اعتراضها به نتایج انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۸۸، از سمت خود کناره گرفت.
چشمه های خون در شهرهای سوريه يکی پس از ديگری فوران می کند. پس از سرکوب های سنگين، به گمان اينکه حماه آرام گرفته، حمص سر به شورش گذاشت، حمص آرام نگرفته، درعا به خاک و خون کشيده می شود، هنوز درعا کنترل نشده ، شهر حوله سرکوب می گردد و حکايت همچنان باقی است.
بحران داخلی سوريه پس از کشتار فجيع شهر حوله که منجر به قتل ۱۰۰ نفر از جمله حدود ۵۰ خردسال شد، وارد مرحله جديدی شده است؛ مرحله ای که کوفی عنان پس از ملاقات با بشار اسد آن را «راه بی بازگشت سوريه» توصيف کرد. راه بی بازگشت سوريه به چه معناست؟ نتيجه حاصله برای جمهوری اسلامی در اين راه بی بازگشت چيست؟
از انقلاب «افسران آزاد» در ۲۳ ژوئيه ۱۹۵۲ تا نخستين انتخاب آزاد مصر در می ۲۰۱۲ حدود ۶۰ سال می گذرد. اين شصت سال از آغاز تا سقوط مبارک را «جمهوری اول» مصر می نامند. اينک با مشارکت نزديک به پنجاه درصدی مردم مصر در نخستين انتخابات آزاد پس از دوران مبارک، «جمهوری دوم» آغاز شده است.
قرار است طی روزهای ۲۳ و ۲۴ می ۲۰۱۲ (۲ و ۳ خرداد) نخستين انتخابات رياست جمهوری مصر پس از سقوط حسنی مبارک برگزار شود.
در حالی که پيش تر زمان و مکان دورآتی مذاکرات اتمی ايران و ۱+۵ استانبول و ۱۳ و ۱۴ آوريل اعلام شده بود، ترديدها در هر دو مورد بالا گرفته تا آنجا که سرگئی ريابکوف، معاون وزير امور خارجه روسيه، اعلام کرد هنوز زمان و مکان دور آينده مذاکرات هسته ای ۶ قدرت جهانی و ايران به طور «قطعی» مشخص نشده است.
سفر روز چهارشنبه، نهم فروردين ماه رجب طيب اردوغان، نخست وزير ترکيه از نظر رسانه های حائز اهميت ارزيابی شده است. اين سفر در حالی انجام می شود که اردوغان مستقيم از اجلاس «امنيت هسته ای» که با حضور بيش از ۵۰ تن از سران کشورهای جهان در سئول برپا شد، به تهران سفر می کند. گمانه زنی ها از اين سفر اين است که اردوغان حامل پيام اجلاس باشد؛ اجلاسی که ايران و کره شمالی غايبان و در عين حال مخاطبان اصلی آن بودند.
پیام نوروزی سال ۹۱ باراک اوباما از یک زاویه حاوی نکته مهمی بود. وی در پیام خود با یادآوری این حقیقت که «مردم ایران همچون دیگر انسانها حق دارند برای خود فکر کنند و سخن بگویند»، به دولت ایران تذکر داد که وظیفه دارد به این حقوق مردم خود احترام بگذارد.
در حالی که کمتر از يک ماه به انتخابات نهمين دوره مجلس شورای اسلامی در ۱۲ اسفند ۹۰ باقی مانده، انتشار فهرست های گوناگونی از طيف های موسوم به اصولگرايی، نشان از اختلاف ميان آنان دارد. اينک و پس از جراحی اصلاح طلبان از قدرت سياسی، فهرست های جداگانه ای از سوی دو جريان اصولگرا موسوم به "جبهه متحد اصولگرايان" به زعامت مهدوی کنی (رياست مجلس خبرگان) و "جبهه پايداری انقلاب اسلامی" به زعامت مصباح يزدی (عضو خبرگان) معرفی شده اند که جز تعدادی نامزد مشترک با يکديگر تفاوت بسيار دارند. آيا اين رقابت صرفاً رقابتی به منظور کسب اکثريت مجلس شورای اسلامی است؟
در حالی که قرار است انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی در ۱۲ اسفند ۹۰ برگزار گردد، درست يکسال پيش از اين سالار آبنوش فرمانده سپاه استان قزوين عمق نگرانی خود را از انتخابات آتی چنين توصيف کرده بود: «اگر نتيجه انتخابات مجلس نتيجهای نباشد که در راستای ارزشهای ما باشد سال ۹۱ ( سال پس از انتخابت مجلس) سالی بسيار خطرناک و حتی خونين است... زيرا (ناگزيريم) با هم میجنگيم.» (۱۴ اسفند ۸۹ )